Ψυχαγωγία
Μαντινάδες της Κρήτης
της Αγάπης |
της Κρήτης |
της Ομορφιάς |
του Γλεντιού |
του Πόνου |
του Χωρισμού |
της Ξενιτιάς
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟ Μ' ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΝΑΖΩ Σ' ΑΓΑΠΩ ΚΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ
Τόσα πολλά παράπονα καρδιά μου που τα βάζεις και βρίσκει τόπο και περνά ο στεναγμός που βγάζεις.
Ρωτάς ιντά 'χει η καρδιά, κι ο στεναγμός την πνίγει, είναι ο πόνος που ζητά, τρόπο να βρει να φύγει.
Ίντα παράπονο κοντό έχεις μωρό μου πάλι Κι έχει ζαμάνια η περασά στ' όνειρο να σε βγάλει.
Του έρωτα του μήνυσα πως θέλω την καρδιά σου μα ΄κείνος σε αγάπησε κι έγυρε στην ποδιά σου!
Κράτα για σένα τσι χαρές κι εμένα μη μου δώσεις μα πρόσεχε στο διάβα σου άλλους να μην πληγώσεις.
Μοίρα με καταδίκασες μα δε σ΄υπολογίζω εσύ μου πέμπεις βάσανα κι εγώ μ' αυτά γλεντίζω .
Η μοίρα μου με δίκασε να ζώ σε καταιγίδα μοιράζει ο Θεός χαρές μα 'γώ χαρά δεν είδα .
Όνειρο αξεδίλιατο είναι και το γνωρίζω η αγάπη μας κι όμως ποτέ δεν έπαψα να ελπίζω
Πάλι συγνώμη μου ζητά βάση δικαιολογίας λέει πως κάνει σφάλματα λόγο της ηλικίας!!!
Στιγμές που ζήσαμε μαζί για πάντα θα θυμούμαι μη με ρωτάς αν σ'αγαπώ γιατί στεναχωρούμαι
Μόνο τσ΄ ώρες που σκέφτομαι πως ίσως με θυμάσαι μπορώ και λέω τσι λαρδιάς χτύπα και μη φοβάσαι.
Χτύπα καρδιά μου όσο μπορείς ωστε να σταματήσεις και 'συ κορμί μου πόνεσε μέχρι να ξεψυχήσεις.
Καρδιά 'ναι 'κείνη και πονεί ψυχή 'ναι και λυπάται,και μη τσι κάνεις πείσματα γιατί στενοχωράται...
Φύτεψα τριαντάφυλλα να βλέπω να ξεχνιούμε μα τα θωρρώ κι οι σκέψεις μου σε σένανε γυρνούνε.
Είχα σαγμένο τσι καρδιάς το κήπο ετσά που πρέπει μα εσύ επήγες βιόλα μου και φύτρωσες στο δέτη.
Η σκέψη τση εβλαστόσυρε τάξε πως είναι βιόλα και έπιασέ μου του μυαλού τα μεσωδόκια όλα.
Σαν βρέξει βγες για να βραχείς στο Θεό έχω παραγγείλει το σ΄αγαπώ με τσι βροχής τις στάλες να σου στείλει.
Η στη σταγόνα της βροχής να μπόρουν να χωρέσω να σου χαιδέψω το κορμί πρωτού στη γη να πέσω.
Μόνο μια λέξη αληθινά γράμματα έξι έχει το "σ΄αγαπώ" που όντε το λες αυτό, το δάκρυ τρέχει.
Μόνο σαν είμαστε μαζί το δάκρυ θα στερέψει γιατί δε θα χει αφορμή στο μάγουλο να τρέξει.
Ωσάν το βράχο στο γυαλό υπομονή θα κάνω που του χτυπούν τα κύματα θέλει δε θέλει απάνω...
Αδιαφορώ για το γκρεμό που μ' έχεις παρασύρει και να μου πείς να γκρεμιστώ δε σου χαλώ χατήρι...
Στον εγκρεμό να τονε ιδω να μου ζητά βοηθεια του παιζω μια να γκρεμιστεί, μα το Θεό αλήθεια.
Αν βρώ αθάνατο νερό θα σου το δώσω εσένα, δεν πίνω εγώ αφού εσύ είσαι η ζωή γιά μένα .
Παρ' τη ζωή μου, παρ΄τηνε και τίποτα μη δώσεις κρίματα αν έχεις πάνω μου τα παίρνω ν' αλαφρώσεις...
Μην κλαις εσύ κι αν έχασες λίγες στιγμές μαζί μου μα γω τηνε σπατάλησα για σένα τη ζωή μου...
Του κόσμου όλα τ' ακριβά και πλούτη δε βαστούνε μπρός στις ματιές που αλλάζουνε εκείνοι π' αγαπούνε.
Χαρώ 'τα γω τα μάτια σου που τα 'χεις μαθημένα και κάνεις πως κοιτάς αλλού μα εσύ κοιτάς εμένα.
Σαν με κοιτάζεις σκέφτομαι, δεύτερη αν υπάρχει, στο κόσμο τόσο όμορφα κι εκείνη μάτια να 'χει!
γιάντα μονάχα στ' όνειρο μπορώ να 'μαι κοντά σου και να κουρνιάζω κάθ' αργά μέσα στην αγκαλιά σου..
Πάντα θα σ 'αγαπά η καρδιά πάντα στη σκέψη θα 'σαι πάντα για σένα θα πονώ όσο μακρυά και να 'σαι...
Τον πόνο μου δε μαρτυρώ και τον καημό δε δείχνω γιατί κι αν επροσπάθησα παρηγοριά δε βρίχνω...
Μ' όλα τα μερακλήκια σου καρδιά μου σε χαριζω να σε παλεύει άλλο κορμί για δε σε νταγιαντίζω.
Θέλω να πιώ απ' τα χείλη σου τ' αγίασμα που τρέχει, για να μου δώσει στη ζωή νόημα που δεν έχει...
Όλα τα φύλλα τση καρδιάς τα μοίρασα ένα ένα μα τση καρδιάς μου την καρδιά τη χάρισα σ' εσένα.
Χίλια κομμάτια η καρδιά μωρό μου να σκορπίσει κάθε κομμάτι θα γενεί καρδιά να σ' αγαπήσει.
Κομμάτια να γενεί η καρδιά και χάμε να σκορπίσει κι άδειος να μείνει ο μπέτης μου πάλι θα σ΄αγαπήσει...
Σ' ένα μαχαίρι δίκοπο χάραξα τη μορφή σου για να πεθάνει το κορμί με την υπογραφή σου...
|
Επιστροφή |
Δείτε τις τελευταίες μαντινάδες στο forum myΡέθυμνο
-λεκτρονικά! Ρέθυμνο - Rethimno - Rethymnon
