Μαρινάκης Γιώργος
Στα πλαίσια της αγαστής και δημιουργικής συνεργασίας του Δήμου Ρεθύμνου με το Πανεπιστήμιο Κρήτης, αλλά και με την τοπική κοινωνία ευρύτερα, συνεχίζεται η διοργάνωση του 3ου Κύκλου Ανοικτών Διαλέξεων Προβληματισμού και Παρέμβασης στο χώρο του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης (Πινακοθήκη Λ. Κανακάκις).
Πριν από 15 ημέρες, ο Επίκουρος Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Οικονομίδης Βασίλειος, πραγματοποίησε την δική του πολύ ενδιαφέρουσα Διάλεξη με θέμα « Πώς μπορώ να συνεργαστώ με τον εκπαιδευτικό του παιδιού μου;» με στόχο την πρόκληση δημιουργικού προβληματισμού για την ποιοτικότερη συνεργασία εκπαιδευτικών και γονέων.
Ο κ. Οικονομίδης έθιξε, με τρόπο γλαφυρό και κατανοητό, τις σημαντικότερες παραμέτρους που συνθέτουν την υγιή και γόνιμη επικοινωνία εκπαιδευτικών και γονέων προκειμένου να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της θέσης και του έργου των εκπαιδευτικών των σχολείων από τους γονείς των μαθητών αλλά και να προβληματίσει τους εκπαιδευτικούς πως θα κατανοήσουν καλύτερα την ανάγκη της κάθε οικογένειας να στηρίξει το έργο τους και να υπάρξει μια καλύτερη συνεννόηση και κατανόηση, που, φυσικά, απώτερο στόχο θα έχει την όσο το δυνατόν πιο αξιόλογη και ομαλή λειτουργία της σχολικής κοινότητας προς όφελος των μαθητών. Ο κ. Οικονομίδης τόνισε, μεταξύ άλλων, την υπευθυνότητα του ρόλου του γονιού και του εκπαιδευτικού για την αγωγή του παιδιού και το κατά πόσο οι δύο αυτοί ρόλοι μπορούν να συνδυαστούν αρμονικά και χωρίς δυσχέρειες.
Παρουσίασε επίσης, την οπτική κάθε μέρους (εκπαιδευτικών-γονιών) και τις προοπτικές μιας ορθότερης και πιο αποτελεσματικής πρότασης επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ τους και διατύπωσε προτάσεις με σκοπό την αναβάθμιση των σχέσεών τους.
Οι ακροατές της διάλεξης, έγιναν μέτοχοι ουσιαστικοί του θέματος και, με τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που πήραν, οδηγήθηκαν σε θετικά και ουσιαστικά συμπεράσματα για την καλύτερη διαχείριση του ρόλου τους είτε ως εκπαιδευτικοί είτε ως γονείς.
Αύριο, Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010, στις 8.30 το βράδυ, συνεχίζεται ο Κύκλος των Διαλέξεων αυτών με ομιλήτρια τη κα Μ. Τζακώστα, Λέκτορα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης, με θέμα:
« Κόκκινο ή κόκινο; Άγγελος ή άγκελος; Ψάρι ή πσάρι; Η συμβολή της ορθογραφίας στη διδασκαλία και την εκμάθηση της ελληνικής»
Σύμφωνα με την εισηγήτρια:
«Η συζήτηση σχετικά με τη σημασία της διατήρησης της ιστορικής ορθογραφίας της ελληνικής έναντι μιας φωνημικής/ φωνητικής μορφής της τελευταίας είναι διαρκής και επίκαιρη ιδιαιτέρως λόγω των νέων κοινωνικών, πολιτισμικών και πληθυσμιακών συσχετισμών που αναπτύσσονται στην ελληνική κοινωνία (Καραντζόλα, 1999).
Οι υποστηρικτές της ιστορικής ορθογραφίας εξαίρουν τον μείζονα ρόλο της στη διατήρηση της ιστορικής συνέχειας της ελληνικής γλώσσας μέσω – κυρίως – της
ετυμολογικής ερμηνείας των χρησιμοποιούμενων γλωσσικών τύπων. Ωστόσο, το βασικό μειονέκτημα της ιστορικής ορθογραφίας είναι η αδιαφάνειά της (Πετρούνιας, 1984). Πιο συγκεκριμένα, η απουσία πλήρους
και ακριβούς αντιστοίχησης φθόγγων/ φωνημάτων και γραμμάτων και η συχνή αδυναμία ετυμολογικής ερμηνείας της ορθογραφημένης μορφής των λέξεων η της ένταξής τους σε οικογένειες λέξεων καθιστούν τη διδασκαλία της ορθογραφίας δύσκολη τόσο σε ελληνόπουλα προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας όσο και σε αλλόγλωσσους ομιλητές της ελληνικής (παιδιά και ενήλικες). Παράλληλα, η σαφής διαφοροποίηση του ελληνικού αλφάβητου από το ευρέως χρησιμοποιούμενο λατινικό κάνουν τη διδασκαλία της ελληνικής ακόμη δυσχερέστερη.
Από την άλλη μεριά, οι υποστηρικτές της φωνημικής ορθογραφίας – που ως βασικά χαρακτηριστικά της έχει την ένα-προς-ένα αντιστοίχηση φθόγγου/ φωνήματος και γράμματος καθώς και τη χρήση ενός αλφάβητου με στοιχεία συγγενή προς το λατινικό όπου αυτό απαιτείται - θεωρούν ότι η απόλυτη και άμεση αντιστοίχηση φθόγγων / φωνημάτων και γραμμάτων διευκολύνει την ορθή αντίληψη του ήχου / φωνήματος, τη μη αμφισβητούμενη γραπτή απόδοση των γλωσσικών τύπων και, κατά συνέπεια, τη διευκόλυνση της διδασκαλίας της ορθογραφίας τόσο σε φυσικούς όσο και αλλόγλωσσους ομιλητές της ελληνικής. Υποστηρικτές της φωνημικής ορθογραφίας απαντώνται ήδη από τον 19ο αιώνα από σημαντικούς λόγιους, όπως ο Δ. Γληνός, ο Αλ. Πάλλης, ο Ν. Χατζιδάκης.
Στόχος της ομιλίας μας είναι να διερευνήσουμε την αποδοτικότητα των δύο ορθογραφικών συστημάτων κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Στο πλαίσιο αυτό, θα συζητήσουμε τα πορίσματα ερευνητικών δραστηριοτήτων στις οποίες συμμετείχαν διάφορες πειραματικές ομάδες. Βασική μας θέση είναι ότι τα ερευνητικά πορίσματα που θα συζητηθούν προτείνουν την αναθεώρηση του ορθογραφικού μας συστήματος. Πιο συγκεκριμένα, τα ερευνητικά δεδομένα θα μας οδηγήσουν στη διαπίστωση ότι η αδυναμία μας να ερμηνεύσουμε το ‘γιατί’ οι λέξεις γράφονται με τον τρόπο που γράφονται θα οδηγήσει είτε σε απλοποίηση είτε σε διαφοροποίηση του ορθογραφικού μας συστήματος. Κεντρικό μας ερώτημα είναι αν αυτή η αλλαγή (ή διαφοροποίηση) μπορεί ή πρέπει να είναι ισοπεδωτική ή αν θα πρέπει να διατηρηθούν στοιχεία της ιστορικής ορθογραφίας στο σημείο που αποτελούν δείκτες για τη σωστή αντίληψη, κατάκτηση και χρήση των επιπέδων της γλώσσας, όπως είναι η μορφολογία (π.χ. η κατάληξη –μαι, σε αντιδιαστολή προς την –με, ως δηλωτική της παθητικής φωνής, οι καταλήξεις –ω/ -ει των ρηματικών τύπων σε αντιδιαστολή προς τις καταλήξεις –ο, -ι των ονοματικών τύπων ουδετέρου γένους»..