Ψυχαγωγία
Μαντινάδες της Κρήτης
της Αγάπης |
της Κρήτης |
της Ξενιτιάς |
της Ομορφιάς |
του Πόνου |
του Χωρισμού |
του Γλεντιού
Να ζήσετε σαν τα ψηλά βουνά υγεία και ευτυχία αγάπη πάντα να έχετε να ζείτε με αρμονία.
Τόσο όσο σ'αγαπώ κανείς δε σ'αγαπάει γι'αυτό κι εγώ θα σε κλεψώ μεθαύριο το βράδυ
Βιόλες μαζώνω και σκορπώ στη στράτα που διαβαίνεις κι είν' απ'τον κήπο τσι καρδιάς που σ' έχω και δε βγαίνεις.
Βιόλα στου κήπου το μπαξέδεν είσαι μοναχή σου κι άμα σε κόψουνε θα βρώ άλλη καλύτερή σου .
Σα σε θυμούμαι τραγουδώ για να ξεχνώ τον πόνομα πάλι τα τραγούδια μου για σένα λένε μόνο
Τραγούδια μέσα στο όνειρο ακούω κάθε βράδυ ξυπνώ κι η σκέψη χάνεται στην αγκαλιά σου πάλι .
Δεν θέλω ΄γω να αισθανθείς πως έγινα ένα βάρος συγνώμη αν το αισθάνθηκες συγνώμη αν πήρα θάρρος
Στην αγκαλιά μου μια βραδιά κάνε τον κόπο κι έλα να δεις το πόσο η λογική απέχει από την τρέλλα.
Δεν θέλω εγώ παράδεισο στο χώμα όταν θα λιώνω για μένα είναι παράδεισος η αγκαλιά σου μόνο
Απόψε θα 'ρθω να γενώ κρυφά το όνειρό σου γι αυτό μωρό μου από νωρίς στον ύπνο παραδώσου
Να μην πιστεύεις σ' όνειρα γιατί σε ξεγελούνε χωρίς να θες σ' ανοίγουνε πληγές και σε πονούνε.
Όνειρα κάνω μια ζωή μα ίντα πως τα κάνω πουλιά ξεπετασάρικα γίνονται και τα χάνω
Οσες χιλιαδες κυματα την κρητη την χτηπουνε τ'οσες να ειναι οι χαρες που φετοςθα σε βρουνε
Είδα μια σκαφτικιά οπροχθές όφου τη γαμημένη,γ'ή μηχανή΄χε harley γ'ήτονε πηραγμένη.
Μιλώ σου με τα μάθια μου κι αυτό νομίζω φτάνει να καταλάβεις η καρδιά σε ποιά μεριά σε βάνει.
Μιλώ σου με τα μάθια μου κι αυτό νομίζω φτάνει να καταλάβεις η καρδιά σε ποιά μεριά σε βάνει...
ΤΑ παντελονια που φορω τα τιμησα στο σουλι πολεμησα και χτυπησα τον θειο του Ρασουλη
Στα βαρδουσια ανεβηκα τσαινα σου κοψω, μα σκονταψα και επεσα και χτυπησα το ποδι παμε μωρε βασιλω μου να φαμ ενα χταποδι
Κλείνω τα μάτια σε θωρώ τ'ανοίγω σε κοιτάζω είσαι στη σκέψη συνεχός καθόλου δε σε βγάζω
Τη μοίρα μου τη βλατσημώ γιατί με βασανίζει τρία πικρά κι ένα γλυκό την ώρα μου χαρίζει.
Πρέπει δεν πρέπει σ' αγαπώ, ταιριάζει δεν ταιριάζει τη γνώμη της καρδιάς γροικώ, του κόσμου δε με νοιάζει.
Όντε περνώ και δε μιλώ και 'γώ στενοχωρούμαι δεν είναι πως δεν σ'αγαπώ τη γειτονιά φοβούμαι.
Στη γειτονιά σου με πουλούν σκλάβα κι αγόρασέ με ένα φιλί με δίνουνε, δωσ' το και γλίτωσέ με.
Φίλι να΄μαι στα χείλη σου γέλιο το πρόσωπό σου το καρδιοχτύπι στην καρδιά κάθε αναστεναγμός σου.
Ας ήμουνα χαμόγελο, ας ήμουν στεναγμός σου της μέρας ο κρυφός καημόςν, της νύχτας όνειρό σου.
Φιλί να 'μαι στα χείλη σου γέλιο στο πρόσωπό σου το καρδιοχτύπι στη καρδιά κάθε αναστεναγμός σου
Πρόβαλε στο παράθυρο να ιδώ το πρόσωπό σου να δροσερέψω να γενώ σαν το βασιλικό σου.
Σα το σγουρό βασιλικό σ' έχω στη μιά μου χέρα και με την άλλη συνεχώςσου κάνω φώς μου αέρα
Ο τζόνι ο περπατητής πόσα λεφτά χει βγάλει αλλά για το ουίσκι τουτα κάνω όλα χαλάλι
Να'τανε η αγάπη σου βιόλα να τηνε κόψω και σ' άθρωπο να μυριστεί ποτέ μου να μη δώσω.
|
Επιστροφή |
Δείτε τις τελευταίες μαντινάδες στο forum myΡέθυμνο
-λεκτρονικά! Ρέθυμνο - Rethimno - Rethymnon
