Οι λογοτέχνες ,στοχαστές της ζωής και των εννοιών της οι οποίες διαχέονται στην απέραντη καθημερινότητα, απαλλαγμένοι από δεικτωρολογιακό άγχος, μέσα σε ελάχιστες λέξεις κατορθώνουν να «εγκλωβίζουν» τεράστια νοήματα και αλήθειες.
Τα μικρά καθημερινά πράγματα ,αυτά που τρέχουν δίπλα μας ,ασταμάτητα και πάντοτε, και τα οποία όλοι μας απαξιώνουμε και δεν ασχολούμαστε μαζί τους , παρασυρμένοι στον ζαλιστικό χορό των πιεστικών προβλημάτων μας, των αμέτρητων υποχρεώσεων μας, και της ασταμάτητης κίνησης του χρόνου μας, εμπεριέχουν τεράστια νοήματα και αλήθειες, που ,απλά, μας προσπερνούν!
Ανέκαθεν , η μεγαλοποίηση του αυτονόητου αποτελούσε ένα διαχρονικό «σπόρ» ,στο οποίο υπήρχαν, πάντα, «αθλητές» όλων των βαθμίδων, από τους απλούς «γλείφτες»’ μέχρι τους πρωταθλητές «κόλακες»!
Όπως στην φυσική φύση , υπήρχαν και υπάρχουν ποικίλων προορισμών και ιδιοτήτων παράσιτα, έτσι και στις ανθρώπινες κοινωνίες, εφύοντο και φύονται ποικίλων ποιοτήτων και μεγεθών «παράσιτα» ,τα οποία επιβιώνουν και «τρέφονται» από τους άλλους ,στους οποίους προσκολώνται.
Όπως στην φύση τα παράσιτα προσφέρουν ,και γιαυτό τα ανέχονται τα «θύματα» τους, έτσι και στις ανθρώπινες κοινωνίες τα «παράσιτα» εκπληρώνουν ανάγκες και προσφέρουν ουσιαστικές υπηρεσίες ,και γιαυτό η ύπαρξη και λειτουργία τους είναι …αυτονόητη!
Οι «υπηρεσίες» του παράσιτου-μεγαλοποιητή ,μπορεί να ξεκινούν από μια απλή διάδοση , και ,(με μια πειστική διήγηση), «εξιστόρηση» φανταστικών κατορθωμάτων του «ξενιστή» του, να προχωρούν σε ένα πολυποίκιλο και φανταχτερό στόλισμα της προσωπικότητας και των αξιών του,( αυτό που σήμερα το ονομάζουν βιογραφικό ,προφίλ ,ίματζ κλπ ) και να αξιοποιούν , να μπαλονοποιούν ,και να κουβοσυσκευάζουν »,την ελάχιστη πράξη του, που θα βρούν υπάρχουσα!
Είναι φυσιολογικό, όταν χρειάζεται να «φουσκώσεις» ‘ένα «σκελετό, να υπάρχει η ανάγκη να τον παραγεμίσεις με οσαδήποτε και οποιαδήποτε «πούπουλα» υπάρχουν.
Αυτήν την δουλειά , που συχνά είναι απαραίτητη, εκτελούν με περίσσεια …ευσυνειδησία και ικανότητα ,τα παράσιτα, και γι αυτό η ύπαρξη τους είναι αυτοφυής ,όπου τα χρειάζονται.
Πόσες φορές ,τέτοιοι «εθελοντές» δεν βγαίνουν στα ραδιόφωνα κλπ ΜΜΕ, για να «θαυμάσουν» ,για να «επισημάνουν» ,για να «επιβραβεύσουν» ,για να «συγχαρούν» τους καρεκλοκαθήμενους ,για τα πιο απλά και αυτονόητα πράγματα!
Πχ ο δήμος επισκεύασε κάπου μια ,υπάρχουσα, παιδική χαρά, ενός ελάχιστου κόστους.
Την επομένη αρχίζει η ….«καταιγίδα»!
Ο ένας εκθειάζει την απέραντη ευαισθησία του δημάρχου, ο άλλος εκπέμπει μύρια συγχαρητήρια , ο τρίτος επισημαίνει με βαθύτατο στόμφο ότι «επί τέλους» φτειάχθηκε το «πολύτιμο» αυτό έργο, ο τέταρτος απαρριθμεί τους «δράκοντες» κινδύνους από τους οποίους μας απάλλαξε ο Αηγιωργοδήμαρχος, και δεν έχουν τελειωμό , αυτές οι αυθόρμητες «παρεμβάσεις» ,σε αριθμούς ,σε ποιότητα, και ….σε συναγωνισμό !
Όλα αυτά τα «ουρανομήκη» ,αν τα παραμερίσεις για να δεις την ουσία που είναι από κάτω, θα βρείς μια ψευτοδαπάνη , που ήταν αυτονόητη να γίνει.
Κανείς όμως δεν βγαίνει, και δεν αξιολογεί, να «αντιπαρατεθεί» και να σβήσει αυτούς τους τεράστιους «προβολείς»!
Αλλωστε είναι τόσο συνήθεις και συνεχείς , αυτές οι προβολεοφωτίσεις, που ποιος να προλαμβάνει να κάνει τέτοιες αποκαταστάσεις ,όταν έχει και την δουλειά του να κάνει για να βγάλλει το μετοκάματο.
Ετσι οι προβολείς μένουν , η παρασιτοβίωση συνεχίζεται αμείωτη, και οι άνθρωποι ανενόχλητοι, …κάνουν την δουλειά τους!
Εδώ και κάποια χρόνια έχω την «πολυτέλεια» να διατηρώ μερικές κοτούλες σε ένα χωράφι μου ( μέσα από την παπουδοανάγκη μου να εξασφαλίσω αυγουλάκια για τα εγγόνια μου!),και ,υποχρεωτικά, επιτρέπω στον εαυτό μου , να «παρκάρει το αυτοκίνητο» για λίγη ώρα και να ηρεμεί στην φύση ,ζώντας και απολαμβάνοντας την μικρή «κοινωνία» του χωραφιού μου.
Κάποιες φορές, στο χωράφι γίνεται ….πανικός!
Η ηρεμία διαταράσσεται ,και όλο το χωράφι αναστατώνεται.
Μια κότα ,εκφράζοντας την ανακούφιση της γέννησης του αυγού της ,ξεσπά σε ένα έντονο κακάρισμα , στο οποίο την ακολουθεί , κακαρίζοντας, όλη η τοπική κοτοκοινωνία!
Και όταν συνέλθεις από αυτόν τον πανικό ,αν θελήσεις να αξιολογήσεις το περιστατικό , σίγουρα, λογικά, θα καταλήξεις ότι, «τόση φασαρία γιατί;»
Απλά ,μια κότα έκανε το αυγό της!
Είναι τόσο φοβερό και μεγάλο ,για να «χαλάσει» ο κόσμος από κακαρίσματα!
Να θυμήσουμε ένα κομμάτι από κείμενο του μεγάλου λογοτέχνη Μαρκ Τουαίν ,ο οποίος έγραψε:
«Ο θόρυβος δεν αποδεικνύει τίποτε!
Συχνά μια κότα ,που απλά γέννησε ένα αυγό, κακαρίζει λες και γέννησε ένα αστεροειδή!»
Ας βάλλουμε ένα «μέτρο» στις υπερβολές μας.
Οι τυμπανοκρουσίες, τα λάβαρα, και οι παιάνες ,δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ,όταν ,μια κότα «απλά ,έκανε το αυγό της!»
Γιαυτό την έχουμε στο κοτέτσι ,στο χωράφι, απλά, για να κάνει το αυγό της!
Δείτε άλλα άρθρα του αποστολέα | |
Εκτύπωση σελίδας | |
Αποστολή σε φίλο |
Σχολιάστε: