Ο πολιτισμός είναι μια λέξη το ίδιο «ταλαιπωρημένη» όσο και η «φίλη» του η δημοκρατία!
Στην Ελλάδα του δόγματος «είμαι ,ο,τι δηλώνω πως είμαι», ισχύει και η μαγικότητα του «είναι ,ό,τι το βαφτίζω πως είναι»!
Ετσι ο πολιτισμός ,όπως και η δημοκρατία, έχει μια απεριόριστη «συχνότητα» όπου προβάλλεται και τοποθετείται ,κάθε φορά, ανάλογα με την «βάφτιση» του από τον εκάστοτε διάκονο του.
Τα τελευταία χρόνια ,με την «βροχή» των διαφόρων ευρωπαικών προγραμμάτων χρηματοδότησης πολιτιστικών δράσεων, βλάστησαν πολλά και διάφορα πολιτιστικά φυτά, που ,σε πολλές περιπτώσεις, περιόρισαν και εξαφάνισαν τα πολιτιστικά λουλούδια ,τα οποία αυτοφυώς ή σε κατάλληλους κήπους συνήθιζαν να ανθοφορούν και να αρωματίζουν την ατμόσφαιρα.
Όμως οφείλουμε κάποια στιγμή να τοποθετήσουμε τα πράγματα στις σωστές θέσεις τους,.
Οι δήμοι ,σε συνεργασία με τους τοπικούς δραστήριους και παραγωγικούς φορείς οφείλουν να κρατήσουν την σημαία των πολιτιστικών στην περιοχή τους.
Ο πολιτισμός δεν είναι κανένα σκορποχώρι ,ούτε παρε ίστικες δραστηριότητες, ούτε ελιτίστικες ομαδούλες, αλλά είναι σεβασμός στην παράδοση ,ανάδειξη της ποιότητας, συνέπεια και συνέχεια από το παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον.
Ο πολιτισμός είναι μια σοβαρή υπόθεση ,η οποία δεν μπορεί να ανήκει στον οποιονδήποτε ,δεν μπορεί να ασκείται από τον οποιονδήποτε και δεν μπορεί να διαμορφώνεται από τον οποιονδήποτε.
Επιπρόσθετα ,ο πολιτισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ευκαιριακά, ούτε να έχει κασεταρισμένα κοστολόγια.
Το χωράφι όπου καλλιεργείται ο πολιτισμός χρειάζεται να είναι απαλλαγμένο από οποιαδήποτε πολιτισμοσυντηρούμενα ζιζάνια, και να προφυλάσσεται από τα αυτοφυώς προκύπτοντα στην πορεία .
Είπαμε ,ότι οι δήμοι οφείλουν να απασχολούνται με τον πολιτισμό, να τον προστατεύσουν ,να τον καλλιεργήσουν ,να τον καρπήσουν ,να το προσφέρουν στους πολίτες ,ημεδαπούς και επισκέπτες ,για να τον απολαύσουν σαν αρωματικό νάμα ψυχής.
Αυτή η υποχρέωση ,και δικαίωμα, των δήμων δεν είναι μια απλή υπόθεση ,ούτε μπορεί να αντιμετωπισθεί με τον ρυθμό και την λειτουργική ,που συνηθίζεται, του «δεν βαριέσαι»!
Οι δήμοι οφείλουν να έχουν ένα σαφές πρόγραμμα ,όλων των χρονοδιαγραμματικών αποχρώσεων, να έχουν επιφορτισμένα συγκεκριμένα στελέχη τους ,τα οποία να έχουν και προσωπικό μεράκι και ενδιαφέρον, να μπορούν να ασκήσουν πολιτική και διανθρώπινες σχέσεις ,να διαθέτουν τον απαιτούμενο χρόνο ,και να γνωρίζουν το θέμα.
Είναι αυτονόητο ,ότι ο πολιτισμός έχει παρελθόν ,έχει παρόν και έχει μέλλον!
Το μέγεθος ,το πρόσημο, και το περιεχόμενο του τοπικού πολιτισμού, εξαρτάται από πολλές παραμέτρους ,τις οποίες οφείλουμε να επιρρεάζουμε ουσιαστικά και ακριβολογικά.
Κάθε δημοτική αρχή ασκεί και πολιτισμική πολιτική.
Είναι γνωστές οι δαπάνες και οι δραστηριότητες ,τις οποίες χαρακτηρίζουμε σαν πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Τούτες οι δραστηριότητες απλώνονται σε ένα ευρύτατο φάσμα περιπτώσεων ,από το απλό και ευκαιριακό θεατρικό «μπουλούκι» που θα «περάσει» από την πόλη, μέχρι την υψηλού επιπέδου και οργάνωσης εκδήλωση.
Η πολιτιστική δραστηριότητα οφείλει να καλύπτει όλο το περιεχομενοτικό φάσμα του πολιτισμού.
Μιλούμε για την τοπική παράδοση με τα ξεχασμένα ή εξακολουθούντα οποιουδήποτε τόνου ζωντάνιας ήθη και έθιμα, μιλούμε για τις τοπικές παραδοσιακές δραστηριότη τες που έσβησαν ή εξακολουθούν σε οποιονδήποτε βαθμό δυναμικής να ασκούνται, μιλούμε για εικαστικές ,για μουσικές και για θεατρικές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, μιλούμε για αναπλάσεις μνημείων οποιουδήποτε αριθμητικού επιπέδου,( ενός μνημείου, μιας μνημειακής γειτονιάς, ενός πολεοδομικού συνόλου κλπ), μιλούμε για πράσινο ,μιλούμε για δράσεις βελτίωσης του επιπέδου ζωής των πολιτών ,μιλούμε για δημοκρατικές διαδικασίες και συμμετοχές, μιλούμε για βελτίωση λειτουργίας του κοινωνικού ιστού, μιλούμε για κοινωνικές εντάξεις σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, μιλούμε για ένα απέραντο φάσμα στοιχείων και περιπτώσεων!
Είναι ξεκάθαρο ,ότι ένα δημοτικό αντικείμενο τέτοιας έκτασης, δεν αντιμετωπίζεται ούτε με ένα «αρμόδιο δημοτικό σύμβουλο», ούτε με μια γραμματέα ,ούτε με ένα ε-μαιλ επικοινωνίας!
Χρειάζεται ολόκληρη «κυψέλη» ανθρώπων ,οι οποίοι θα σκύψουν με αγάπη στο αντικείμενο, θα το αγκαλιάσουν ,θα το ζεστάνουν ,θα το αναθρέψουν, θα το ανδρώσουν ,για να φέρει αποτελέσματα.
Όπως λέει ο λαός μας ,με τις ψευτιές δεν γίνεται δουλειά!
Να αναφερθούμε στον δήμο μας!
Εμείς σαν «δημοτική κίνηση πολιτών» ,στο πρόγραμμα που είχαμε και το οποίο θέσαμε προεκλογικά, μιλούσαμε για ξεχωριστό νομικό πρόσωπο που θα αναλάμβανε τον τομέα του πολιτισμού!
Και όταν μιλούμε για ξεχωριστό νομικό πρόσωπο ,εννοούμε μια ολόκληρη «κυψέλη» με επικεφαλής ένα αιρετό στέλεχος ,με διοικητικό συμβούλιο στελεχωμένο από αιρετούς και από κατάλληλους δημότες γνώστες και υπηρέτες του πολιτισμού, με επαρκές προσωπικό, με επαρκείς υποδομές ,ώστε άνετα και όπως πρέπει να μπορέσει να ανταποκριθεί στις τεράστιες ,σε μέγεθος ,σε ποιότητα και σε απαιτήσεις, ανάγκες και υποχρεώσεις του.
Είναι πολύ χρήσιμο ,για να μην πούμε απαραίτητο, αυτή η «κυψέλη» να πλαισιωθεί από ενεργούς πολίτες ,από εθελοντές ,οι οποίοι θα πλαισιώσουν ,θα βοηθήσουν και θα περπατήσουν ,όλα όσα θα συναποφασισθούν.
Ο πολιτισμός είναι μια υπόθεση ,που, σήμερα, επιβαρύνει τα δημοτικά ταμεία.
Θάλεγε κανείς ,ότι τα επιβαρύνει δυσανάλογα προς το προσφερόμενο αποτέλεσμα!
Ανέκαθεν ,όμως, από αρχαιοτάτων χρόνων , ο πολιτισμός «εποτίζετο» με χορηγίες!
Αλλωστε ,πάντα υπήρχε, και υπάρχει, σχετική νομοθεσία με την οποία πριμοδοτούνται και κινητροδοτούνται οι χορηγίες.
Οι χορηγίες για να ανθίσουν και να αναλάβουν το μέγιστο μέρος των πολιτισμικών δραστηροτήτων, θέλουν δουλειά και προκύπτουν από προυποθέσεις!
Είναι και αυτή η παράμετρος μια ακόμη προσπάθεια για τους ανθρώπους του φορέα άσκησης του πολιτισμού στον δήμο.
Δεν έρχονται μόνες τους αλλά χρειάζεται να τις ψάξεις ,να τις καλλιεργήσεις ,να τις πείσεις, να τις φέρεις στον χώρο και στις δράσεις σου.
Το θέμα των χορηγιών είναι από μόνο του μια ολόκληρη δημοτική επιστήμη, για την οποία απαιτείται ανάλογη επιστημονική επιμόρφωση, δημοτική ωριμότητα και σοβαρότητα, και οργάνωση στον δήμο.
Εχουμε πει πολλές φορές ,και θα το πούμε μια ακόμη.
Είναι αδιανόητο ο δήμος του Ρεθύμνου ,να έχει αυτήν την μίζερη και χρόνια αδρανοδικαιολογία της οικονομικής ανέχειας, επειδή κάποιοι αφήνουν να υπάρχουν γνωστές αλλά αναντιμετώπιστες αιτίες ,ενώ υπάρχουν, επίσης, πολλές και ποικίλες, ανεκμετάλευτες , δυνατότητες , για να ξεφύγουμε από την κατοχή της.
Στον δήμο υπάρχει , από το παρελθόν, μια σειρά αποφάσεων και περιπτώσεων άσκησης πολιτισμού, με τις οποίες η παρούσα δημοτική αρχή ασχολείται από καθόλου μέχρι περιπτωσιακά!
Σε άλλο σημείωμα μας θα αναλύσουμε τι θάπρεπε να ασκήσει , και πως θάπρεπε να λειτουργήσει ,η δημοτική αρχή ,ώστε να προσφέρει πραγματικό πολιτισμό στην πόλη και στους πολίτες.
Διότι ,βεβαίως, πολιτισμός δεν είναι το οποιοδήποτε παρε ίστικο πανηγύρι, ούτε η οποιαδήποτε ελιτίστικη ή επαρσιακή δράση που παραπέμπει σε νεοεξουσιατικές νοοτροπίες !
Ακόμη ,ο πολιτισμός δεν είναι «κέραμοι ατάκτως εριμμένοι »,αλλά ένα ενιαίο και σοβαρό ολοκληρωμένο οικοδόμημα , με αρχή ,με διάρκεια, με στόχο.
Δείτε άλλα άρθρα του αποστολέα | |
Εκτύπωση σελίδας | |
Αποστολή σε φίλο |
Σχολιάστε: