[με το κλείσιμο 7 ετών ,από τον ? θάνατο της δραχμής μας, αναδημοσιεύεται ο συνημμένος έμμετρος ?. επικήδειος λόγος, που «εκφωνήθηκε» το 2002]
Ο χρόνος που μας πέρασε,
κομμάτι απ τη ζωή μας,
πήρε τις αναμνήσεις μας,
μαζί και τη δραχμή μας!
Οσοι στην πλάτη κουβαλούν
μια κάποια ηλικία,
αυτοί καταλαβαίνουνε
την δραχμική αξία!
Γυρίζω πίσω, στα παληά
και κάποιες σκέψεις κάνω,
νοιώθω πολύ παράξενα,
για τη δραχμή που χάνω.
Με μια δραχμή αγόραζες
ολόκληρο κουλούρι,
και ένα κοκορόμηλο,
αντί για γλυφιτζούρι.
Με άλλη μια που φύλαξες,
μη τρώγοντας κουλούρι,
είδες ,πως είναι στον μπερντέ
του Καραγκιότζη η μούρη!
Με δυό δραχμές αγόραζες
βώλους και γυαλενάκια,
κι οργίαζες ,στο παίξιμο,
με τα άλλα γειτονάκια.
Αν εκρατούσες τρείς δραχμές
περνούσες πιο ωραία,
γιατί γινόσουν αρχηγός,
σε όλη την παρέα!
Τότε ,με ένα τάληρο,
μπορούσε ένας άντρας
ν ανοίξει πύλες ,και να μπεί
στα άδυτα της ? μάντρας!
Ακόμη ,μ ένα τάληρο,
νοίκιαζες μηχανάκι
για να σε δούν οι κοπελιές,
πως έγινες αντράκι!
Είχε αξία αρκετή
κι η τρυπητή δεκάρα,
γιατί τσ αναμαζώναμε
και παίρναμε τσιγάρα.
Με τρείς δεκάρες άναβες
κερί στην εκκλησία,
και στην ζωή σου έδινες
νόημα , χαρά κι ουσία!
Ετσά το φέραν οι καιροί
κι αλλάξανε οι ρόλοι,
έχεις δραχμές στην σκέψη σου
κι ευρώ στο πορτοφόλι!
Οσοι και όσες έχουνε
τα ήντα ξεπεράσει,
δύσκολα θα συνηθίσουνε
αυτή τη νέα φάση.
Εμείς που μεγαλώσαμε
στη φτώχεια βουτηγμένοι,
σου κάνουμε μνημόσυνο,
δραχμούλα ,τιμημένη!
?με δραχμή μας στο καλό,
μα εμείς δε σε ξεχνούμε,
γιατί το μάτι μας γυαλί,
κάναμε ,για να σε δούμε!
Αίτηση στο δήμο κάναμε,
κι όπου νάναι ,θα το δείς,
ταμπέλα θα σε βάλουνε,
σε μια οδό Δραχμής!
υπό Μανώλη Παπουτσιδάκη
[διασκευή+προσθήκη Νίκος Νίνος ]
Δείτε άλλα άρθρα του αποστολέα | |
Εκτύπωση σελίδας | |
Αποστολή σε φίλο |
Σχολιάστε: