Το μάρκετινγκ έχει πλέον εισχωρήσει ,σαν την σκόνη που «χώνεται» παντού, σε κάθε σημείο της ταλαιπωρημένης καθημερινότητας μας.
Να θυμίσω τον ορισμό ,το περιεχόμενο και το κριτήριο ικανότητας ,για το μάρκετινγκ.
Μάρκετινγκ θα πεί , πολύ απλά, να μπορείς να πουλάς «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»!
Ο πολύπαθος χώρος της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν ήταν δυνατόν να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτόν τον κατατροπωτικό κανόνα.
Το μάρκετινγκ είναι μια ολόκληρη επιστήμη, που την σπουδάζουν οι επαγγελματίες οι οποίοι το «καλλιεργούν».
Βεβαίως ,όπως σε όλες τις εργασίες, και εδώ παίζει σημαντικό ρόλο το έμφυτο ταλέντο του επαγγελματία.
Σήμερα, και στο περίγραμμα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αναπτύσσονται ,οριοθετούν ,και δρομολογούν δράσεις, εικόνες, και λειτουργικές, οι επαγγελματίες του μάρκετινγκ ,οι οποίοι στην προκείμενη περίπτωση ονομάζονται επικοινωνιολόγοι.
Το τι θα πείς ,το πότε θα το πείς, το πώς θα το πείς, το ποιος θα το πεί, το με ποιο φόντο θα ειπωθεί, το πόσες φορές και ποιες φορές θα ειπωθεί, κλπ,είναι αποτέλεσμα μελέτης και κνισάρισμα επιστημονικής εξέτασης και συμπερασμάτων.
Θυμούμαστε παληούς τιμοκαταλόγους εστιατορίων, στους οποίους υπήρχε ένας ιδιόμορφος πλούτος εδεσμάτων ,παρά την τότε φτώχεια των εστιατορικών μαγειρίων.
Ας πούμε κάποιες περιπτώσεις για να γίνει σαφές το νόημα της θύμισης μας αυτής.
Ελεγε ο τότε κατάλογος.
Μακαρόνια με τυρί και σάλτσα κόκκινη.
Μακαρόνια με κιμά.
Μακαρόνια ογκρατέν.
Μακαρόνια αλά πολίτα.
Μακαρόνια έτσι ,μακαρόνια αλλιώς, και γέμιζε η σελίδα του «πλούσιου» καταλόγου!
Το ίδιο φαγητό ,η απλή μακαρονάδα, επαναλαμβανόταν δέκα φορές με άλλο όνομα και με άλλη προβολή, και παρουσιάζετο σαν δέκα διαφορετικά φαγητά!
Ετσι, το εστιατόριο παρουσίαζε ένα πλούσιο εδεσματολόγιο, που επεδίωκε να εντυπωσιάσει τον πελάτη!
Στην ενδυματολογία είναι γνωστό πόσο «αλλάζεται» το ντύσιμο κάποιου, όταν τα ίδια ρούχα τα φορέσει με διαφορετικά αξεσουάρ!
Ετσι ,παρουσιάζει ένα πλούτο γκαρνταρόμπας, που όμως είναι τελείως «φτωχική»!
Θα αναρωτηθεί κανείς, τι μας ήρθε να πιάσουμε τέτοιες κουβέντες και να καταθέτουμε τέτοιες σκέψεις!
Η απάντηση είναι απλή και φυσιολογική.
Διαβάζουμε στον τοπικό τύπο, για έργα των δήμων( ή ,έστω, έργα κάποιων δήμων!) με το εξής «σύστημα» ενημέρωσης μας.
Πριν λίγες μέρες να διαβάσαμε, ότι έτοιμάζεται να δημοπρατηθεί το τάδε έργο.
Μετά να διαβάσαμε ,ότι τις επόμενες μέρες θα δημοπρατηθεί το έργο.
Μετά να διαβάσαμε ,ότι δημοπρατείται μεθαύριο το έργο.
Την επομένη να διαβάσαμε ,ότι δημοπρατείται αύριο το έργο.
Κατόπιν να διαβάσαμε ,ότι δημοπρατήθηκε το έργο.
Σε λίγες μέρες να διαβάσαμε, ότι εγκρίθηκε η δημοπρασία του έργου.
Σε λίγες μέρες, να διαβάσαμε ,ότι υπογράφηκε σύμβαση του έργου.
Μετά να διαβάσαμε ένα «σήριαλ», «έναρξης» του έργου ,και αναβολών έναρξης του έργου.
Μετά να διαβάσαμε «εξαγγελίες» για προθεσμίες περαίωσης του έργου , συνοδευόμενες από στοιχεία και λεκτικές μακέτες,( τι θα αποφέρει το έργο), του έργου.,
Ετσι , με αυτήν την εκτέλεση του έργου, «σε συνέχειες», ο πολίτης «έργα ακούει» και επιδιώκεται να εντυπωσιάζεται για τον πλούτο έργων του δήμου του, και δεν έχει σημασία αν «έργα δεν βλέπει»!
Το μάρκετινγκ «γνωρίζει» να μας «χορταίνει» και με τα λόγια!
Για να μην μακρυγορούμε ,θεωρούμε ότι σήμερα ,με τις νέες αντιλήψεις μας ,απλώς ακολουθούμε τις παληές συνταγές !
«Μακαρόνια» είναι το «ένα έργο» ,που το «σερβίρουμε» σε πολλές διαφορετικές συσκευασίες!
Τον ίδιο εντυπωσιασμό,( όπως τότε έτσι και τώρα), επιδιώκουμε!
Δείτε άλλα άρθρα του αποστολέα | |
Εκτύπωση σελίδας | |
Αποστολή σε φίλο |
Σχολιάστε: