Πολλά είναι τα μνημεία της πόλης που χάθηκαν άδοξα και χωρίς σκέψη (Πύλη της Άμμου, Μεγάλη Πόρτα, Χασαπία, Πύργος Σουκουλέ στο λιμάνι, ολική καταστροφή των Τειχών, καταστροφή των τάφων των Ρώσων, κλπ) μα κανένα δεν εξαφανίστηκε με τόσο βίαιο τρόπο, παραβιάζοντας την ίδια την νομοθεσία που επέβαλε την διατήρηση του. Από τότε, η πόλη έχει χορτάσει πια. Οι άνθρωποί της συνήθως περηφανευόμαστε κατά την οικονομική μεγέθυνση, η οποία στηρίζεται δυστυχώς και στην αλλοίωση της φυσιογνωμίας της πόλης και στην αλλοτρίωση της προσωπικότητας των κατοίκων της.
Όλοι σήμερα πλέον κρίνουν ότι εκείνη η κατεδάφιση ήταν μεγάλο λάθος. Ας διορθώσουμε λοιπόν το λάθος εκείνο. Ας αναλάβουμε όλοι μαζί την πρωτοβουλία με στόχο την ανακατασκευή του Πύργου του Ρολογιού όπως ακριβώς ήταν αρχικά.
Αν καταφέρουμε να ανακατασκευάσουμε τον Πύργο του Ρολογιού, θα έχουμε αποκαταστήσει ένα μεγάλο από τα λάθη του παρελθόντος. Η ανακατασκευή αυτή αποτελεί εγχείρημα του οποίου η επιτυχία εξαρτάται από τη συλλογική δραστηριοποίηση και ευαισθητοποίηση κατοίκων, φίλων και αρχόντων του τόπου αυτού. Θα αποτελεί δημιούργημα όλων μας, παντοτινά ρεθεμνιώτικο (όχι όπως τα πλοία π.χ. που έφυγαν, ενώ είχαν αγοραστεί από ρεθεμνιώτες για την πόλη μας ...).
Είναι σίγουρο ότι το Ρολόι θα γίνει πόλος έλξης όχι μόνο για την ομορφιά και την αρχιτεκτονική του αλλά και για τον συμβολισμό του, δηλαδή την έμπρακτη απόδειξη ότι μπορούμε να αλλάξουμε νοοτροπία και δείξουμε την αγάπη μας στον τόπο που μας γέννησε και μας φιλοξενεί.
Γράφει ο Νίκος Γ. Δασκαλάκης
Πολιτικός Μηχ., Master GiS, Ε.Μ.Π.
Πηγές_____________
[1]. Ν.Α. Κοκονάς, (1995), «Το Βενετσιάνικο Ρολόι του Ρεθύμνου – Ένα μνημείο της Κρητικής Αναγέννησης στην πορεία του χρόνου».
[2]. Λευτέρης Σ. Κρυοβρυσανάκης, (2006), «Πανόραμα Ρεθύμνου».
[3]. Μιχάλης Τρούλης, (1998), «Ρέθυμνο, Ιστορία – Περιήγηση – Σύγχρονη Ζωή». Μίτος.
[4]. Εύα Λαδιά, (2008), «Πώς σώθηκε το Αρχαιολογικό Μουσείο κατά την Κατοχή». Εφημερίδα Ρεθεμνιώτικα Νέα 12/13.01.08, σ. 4