Όλα μπορούν να χρησιμεύσουν, και να είναι  πολύ σημαντικά, αλλά….

Συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε πολλά πράγματα, λέγοντας ότι «είναι άχρηστα, και είναι για πέταμα!»
Ετσι τα θεωρούμε ,βλέποντας τα και αξιολογώντας τα χωρίς προβληματισμό, χωρίς  μελέτη ,χωρίς ενδεχόμενα και πιθανότητες προοπτικών.
Σαν απλό ,και επίκαιρο, παράδειγμα μπορούμε να καταθέσουμε τα σκουπίδια.
Τα θεωρούμε «για πέταμα», ενώ ,σχεδόν στο σύνολο τους, είναι χρήσιμα υλικά!
Δεν αναφερόμαστε μόνον στην ανακύκλωση και στην ανάκτηση χρήσιμων υλικών, αλλά και σε πάρα πολλές άλλες παραμέτρους, οι περισσότερες από τις οποίες ,προς το παρόν, είναι άγνωστες στην χώρα μας.

Η πραγματική αλήθεια είναι ,πως ελάχιστα «σκουπίδια»,ένα πολύ μικρό ποσοστό, είναι «για πέταμα», αφού το μεγαλύτερο ποσοστό τους, κάπου μπορεί να αξιοποιηθεί.
Δεν αφορά το παρόν σημείωμα στα σκουπίδια, στα στερεά απόβλητα, και γι αυτό δεν προβαίνω σε περαιτέρω ανάλυση αυτής της  αλήθειας.
Με το παρόν κείμενο μου, θα αναφερθώ στα υγρά απόβλητα ,την άλλη κατηγορία των παραγομένων αποβλήτων ,από τις δραστηριότητες και την καθημερινότητα μας.
Είναι γνωστό και αρκούντως αναλυμένο, ότι τα βιολογημένα υγρά απόβλητα, είναι ανακυκλώσιμα, και επαναχρησιμοποιητά.

Επίσης είναι γνωστές οι τεχνογνωσίες για την αξιοποίηση ,ακόμη και, της λυματόλασπης της βιολογικής επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων.
Στο σημερινό σημείωμα μου θα αναφερθώ σε μια ακόμη χρησιμότητα των υγρών αποβλήτων .
Είναι σαφές, ότι στα δίκτυα αποχέτευσης, στους υπονόμους του οικισμού, καταλήγουν  τα ούρα κλπ όλων των κατοίκων  .

Αυτή η πραγματικότητα είναι πολύ σημαντική, για πάρα πολλές παραμέτρους.
Η μικροβιολογική ανάλυση τους, η χημική ανάλυση τους, η επιδημιολογική ανάλυση τους, κλπ κλπ κλπ ,μπορεί  και δίνει σημαντικές πληροφορίες στους αρμόδιους φορείς, οι οποίοι ,στην συνέχεια, κρίνουν τις πάρα πέρα δράσεις τους ,για την κάλυψη και αξιοποίηση των χρήσιμων πληροφοριών από αυτές τις αναλύσεις.
Τα δίκτυα αποχέτευσης κρύβουν πολλά και αξιόλογα «μυστικά», τα οποία είναι χρήσιμα για τους αρμόδιους φορείς.
Και κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει, σε μια μελέτη και αξιοποίηση αυτών των
«πληροφοριών» από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Όμως στην οργουελική εποχή μας, στην εποχή του μεγάλου αδελφού, και των δορυφορικών παρακολουθήσεων, πρέπει να δούμε και την δυσάρεστη και «ενοχλητική» παράμετρο αυτής της πραγματικότητας.
Η πορεία των υγρών αποβλήτων, ξεκινά από την τουαλέτα της ιδιωτικής μας κατοικίας, βγαίνει στο αντίστοιχο φρεάτιο της πολυκατοικίας μας, και συνεχίζει στο αντίστοιχο φρεάτιο του πεζοδρομίου μας, μέχρι να καταλήξει στο δίκτυο του δρόμου ,όπου έχει πρόσοψη η κατοικία μας, και από κεί στο κεντρικό δίκτυο της πόλης.

Είναι αυτονόητο, ότι από το φρεάτιο της πολυκατοικίας μας, και πέραν ,τα υγρά απόβλητα είναι προσπελάσιμα, με οσα προβλήματα και αντιδράσεις μας εμπεριέχει αυτή η αλήθεια.
Επομένως η ιδιωτική μας ζωή ,η προσωπική μας υγεία, είναι «ανοικτά βιβλία» σε όποιον θελήσει να τα «ανοίξει» και να τα «διαβάσει»!